De sleutelrol van het bekken tijdens het fietsen

Bekkenstabiliteit is de basis van een goede positie. De benen hangen aan het bekken en de romp strekt zich uit. De effecten van eventuele bekkenasymmetrieën tijdens het fietsen vloeien naar buiten naar de periferie.

d.w.z. ze veroorzaken verschillen, in functie tussen elk been, elke kant van de romp en elke arm. Wanneer het bekken niet haaks op de zitting staat, zal het ene been verder reiken dan het andere, zal het bewegingsvlak van de ene of beide knieën worden uitgedaagd, zal de ene kant van de romp meer moeten uitsteken dan de andere, kan de ene schouder lager en/of verder naar voren worden geschoven dan de andere en zo tot in het oneindige.

Alle fietsers/renners zullen autonoom (compensatie gedrag) doen wat nodig is, onder belasting, om het bekken te stabiliseren. Hoe meer spieren moeten worden ingezet in de zoektocht naar bekkenstabiliteit, hoe minder efficiënt de fietser/renner zal zijn.

Een goede BIKE FIT moet zorgen voor het hoogst haalbare niveau van functionele bekkensymmetrie tegen de laagste metabole kosten, in overeenstemming met de structurele en functionele samenstelling van de fietser.